Oyun tarzı ve karakter olarak Mourinho'yu pek tutmasam da Arsenal maçında o ilk 15 dakikadaki futbolu oynayan takımı bu kadar etkisiz kılabilmek gerçekten başlı başına büyük olay ve her türlü övgüyü hak ediyor. Keşke her zaman güzel futbolun kazandığını görebilsek ama elindeki malzemeyi de bu kadar verimli kullanmak yapılan 500 küsür pas kadar önemli benim gözümde.
Özellikle ikinci yarıda her topu alan Barçalının önüne bir rakip geldi ve asıl enteresan yanı eğer top Messi'nin ayağında değilse hiç biri topa basma girişiminde bulunmadı. Sonuç, Xavi'nin yine ofsayt kamerası moduna geçerek attığı pasla gelen tek pozisyon.. Bir de İbrahimovic'in 60 dakikada giremediği pozisyonu yakalayan Bojan'ın kaçırdığı kafa var ki o da yarım saat boyunca ''İbrahimovic'i nasıl çıkarırsın, kim kafa vuracak şimdi'' şeklinde düz mantığın sınırlarını zorlayan Hikmet-İlker ikilisine gitsin.
Günümüzde futbolun nasıl iyiden iyiye rakibi durdurmak üzerine kurulduğu ve takımların bu konuda nasıl giderek ustalaştığı iki senelik döneme bakıldığında daha net ortaya çıkıyor. Geçen sene Chelsea karşısında Ovrebo faktörü ve İniesta'nın mucize golü olmasa belki de görüp göreceğim en keyifli futbolu oynayan bu takım final yüzü bile göremeyecekti.
Bunlar dışında iki nokta var dikkat çeken.. Birincisi tabii ki Pique'nin ''Bu nasıl defans lan'' dedirten golü. Biz hala Servet mi Emre Güngör mü tartışalım, sonra hani total futbol.. İkincisi de yukarıda da değindiğim muhteşem ikili. Altta beterin beteri var demiştim; onun da beteri varmış. İlker Yasin - Hikmet Karaman ikilisi doğal olarak çoğu konuda fikir birliğine vararak saçmaladı ama Hikmet'in, Mourinho her defans soktuğunda ''Mükemmel değişiklikler oh oh Eto'o da çıkıyor şimdi'' diyerek kendinden geçmesi ve el pozisyonunda ''Bildiğin smaç yapıyor hocam'' çıkışı beni benden aldı.
Final 22 Mayıs'ta Madrid'de. 13 sene sonra bir İtalyan - Alman finali var. Nedir bu eşleşmenin olayı diyene de Robben mi Sneijder mi diye başlayalım illa ki çıkar dahası.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder